Grupa I
MUCHOMORKI
Nasze panie:
nauczyciele: Urszula Pietrzak, Bożena Szymczak, Małgorzata Joachimiak-Kościan
j. angielski - Agnieszka Rybak
pomoc w opiece: pani Zosia
do godz. 8.15 | PLAN DNIA W GRUPIE I Schodzenie się dzieci, integrowanie przedszkolaków z różnych oddziałów. Zabawy samodzielne i inspirowanie do spontanicznej działalności zabawowej w kącikach zainteresowań służące realizowaniu pomysłów dzieci, zabawy konstrukcyjne, manipulacyjne, tematyczne. Inicjowanie rozmów z dziećmi na tematy zgodne z ich zainteresowaniami. |
8.00 - 8.30
| Zabawy integrujące grupę, zabawy ruchowe ze śpiewem, zabawy rytmiczne. Ćwiczenia ogólnorozwojowe, np. oddechowe, artykulacyjne, manualne, grafomotoryczne, rozwijające percepcję wzrokową, słuchową, koordynację wzrokowo-ruchową itd. Ćwiczenia poranne. Czynności higieniczne i samoobsługowe przygotowujące do posiłku. |
8.30 – 9.00 | Śniadanie. Realizacja założeń programowych z zakresu kształtowania nawyków higienicznych i kulturalnych oraz dbałości o zdrowie, wpajanie zasad dobrego wychowania podczas spożywania posiłków. Czynności samoobsługowe i zabiegi higieniczne. Mycie zębów |
9.00 – 10.00
| Realizacja zajęć wychowawczo - dydaktycznych, kierowanych z całą grupą w oparciu o podstawę programową oraz realizowany program wychowania przedszkolnego. Organizowanie zabaw twórczych, ruchowych zgodnie z tematyką zajęć. Nabywanie umiejętności przez działanie, stwarzanie sytuacji edukacyjnych wspierających całościowy rozwój dziecka. Język angielski 2 x w tygodniu. Zajęcia wspierające rozwój ruchowy 4x w tyg. |
10.00 - 11.30
| Czynności samoobsługowe w szatni, wdrażanie do samodzielności przed wyjściem na świeże powietrze oraz po powrocie - ubieranie, rozbieranie, utrzymanie porządku w szatni. |
11.30 – 11.45 | Przygotowanie do obiadu: zabiegi higieniczne, nakrywanie do stołu |
11.45 – 12.30 | Obiad. Realizacja założeń programowych w zakresie prawidłowego posługiwania się sztućcami. Kulturalne zachowanie się przy stole, dbałość o zdrowie. |
12.30 – 13.30 13.30 – 14.00 | Odpoczynek, relaksacja min: muzykoterapia, bajkoterapia, |
14.00 – 14.30 | Czynności porządkowe i higieniczne, przygotowanie do podwieczorku, nabywanie umiejętności nakrywania do stołu – dyżury. |
14.30 | Podwieczorek - przestrzeganie zasad kulturalnego spożywania posiłku. |
od 15.00 do 15.30 | Zabawy i ćwiczenia utrwalające zdobyte wiadomości i umiejętności, praca indywidualna o charakterze wyrównawczo - stymulującym oraz z dzieckiem zdolnym. |
| Po godz.15.30 przejście dzieci do oddziału II |
- język angielski: poniedziałek - godz. 10.00 - 10.30; piątek - godz. 11.00 - 11.30
ZAJĘCIA DODATKOWE: - spotkania z muzyką: wtorek - godz.
PIERWSZY ROK W PRZEDSZKOLU - Potrzeby i możliwości dziecka 3 letniego
W pracy z dziećmi trzyletnimi należy przede wszystkim liczyć się z dużą wrażliwością ich układu nerwowego. Potrzebna jest zatem atmosfera pełna pogody i radości. Dzieci trzyletnie łatwo ulegają zmęczeniu lecz szybko regenerują swe siły. Na krótko również potrafią skupić się na jednym przedmiocie, stąd też krótkotrwały wysiłek należy przeplatać częstym odpoczynkiem, umożliwiającym zmianę pozycji ciała i zaspokajającym potrzebę ruchu. Zorganizowane zajęcie nie powinno przekraczać 10 – 15 minut. Formą realizacji programu jest praca w małych grupach. Konieczne jest również przebywanie na świeżym powietrzu, a także możliwość odpoczynku w ciągu dnia.
Kontakty małych dzieci z otoczeniem utrudnia ich mało komunikatywna mowa. Dlatego też nie powinno się używać słów, które nie są dziecku jeszcze znane. Słowom powinno z reguły towarzyszyć działanie. Pod koniec trzeciego roku życia dzieci mają już opanowane podstawy języka ojczystego i to zarówno od strony leksykalnej jak też gramatycznej. Praktyczna znajomość języka przejawia się w rozumieniu skierowanych do dziecka wypowiedzi innych osób.
Dzieci 3 - letnie interesują się bardzo wzajemną przynależnością np. dziecko łączy filiżankę ze spodkiem, lokomotywę z wagonem. Ułatwia to wdrażanie dziecka do utrzymywania porządku np. lalki mieszkają w pokoiku dla lalek, a każdy wiesza swoje ubranie na swoim znaczku.
Małe dzieci chętnie bawią się samotnie lub we dwójkę. Nie potrafią jeszcze bawić się razem, chętnie obok siebie przebywają. Próby współdziałania w zabawie mają często charakter czysto zewnętrzny np. (sypanie piasku do tego samego wiaderka, zabawa zbiorowa w naśladowanie jadących samochodów.) Wiek ten cechuje wzbogacenie się i duże zróżnicowanie życia uczuciowego. Można zaobserwować w zachowaniu się dzieci takie uczucia jak: gniew, strach, radość, wstyd, niechęć czy też zazdrość. Te uczucia pojawiają się w sposób wyrazisty, gdyż dziecko nie umie maskować i tłumić swoich przeżyć uczuciowych. Uzewnętrzniają się one w zachowaniu, okrzykach i w słowach. Służą one do wyrażania emocji, których podłożem są z kolei potrzeby. W tej fazie życia przedszkolnego uczucia dzieci cechuje impulsywność. Silne i gwałtowne emocje często trwają tylko kilka minut, nagle powstają i nagle się kończą. Dziecko przechodzi łatwo z jednego nastroju emocjonalnego w drugi, diametralnie od niego różny.
Małe dziecko nie ma wrodzonego poczucia dobra i zła. Rozwój moralny polega na przyswajaniu różnorodnych reguł postępowania i zastosowaniu ich w stosunkach międzyludzkich. Do tego niezbędne jest pewne zdyscyplinowanie dzieci zgodne z ich możliwościami rozwojowymi. Aby to osiągnąć należy ustalić najważniejsze zasady i zwyczaje obowiązujące w zabawie, we wzajemnym współżyciu. Dobrą metodą są objaśnienia połączone z pokazami. Małe dzieci mają naturalną skłonność do naśladownictwa. Trzylatek chętnie podporządkowuje się wychowawcy stawiającemu wymagania w sposób łagodny, ale stanowczy bez okazanego zdenerwowania.
Dzieci z natury są ciekawe otaczającego je świata i chętnie uczą się nowych rzeczy. Wiele jednak zależy od tego w jakim stopniu dziecko zachęcane jest do radzenia sobie w sytuacjach życiowych, na ile dorośli pozwalają dziecku na samodzielne choć niezdarne wykonywanie czynności samoobsługowych, czy dorośli okazują mu radość, gdy upora się z wykonaniem czynności lub zadania. W wychowaniu i edukacji 3 latka ważne jest aby dorosły był przy dziecku i podtrzymywał w osiągnięciu celu ( ma zachęcać, przypominać i podpowiadać to, co dziecko ma robić, a nie wyręczał w działaniu), okazywał radość, gdy dziecko osiągnie cel, gdyż w ten sposób dziecko uczy się odczuwać zadowolenie z wykonywania czynności, wspierał dziecko w kształtowaniu poczucia odpowiedzialności za to co czyni, wdrażał do respektowania zasady dobrego zachowania w domu, w przedszkolu, w sklepie itp. Niezbędne jest też rozwijanie u dziecka umiejętności doprowadzenia do końca wykonywanych czynności. Należy być cierpliwym i systematycznym, bo dziecko musi wiele razy wykonywać czynność nim ją opanuje, a potem ćwiczyć, aby przybrała postać nawyku.